Niemand weet meer hoe het allemaal begonnen is met de Go-Club Utrecht. Het kan zijn dat een Utrechtse edelman in 1623 een go-spel meenam uit Japan, hier het spel aan zijn vrienden leerde en dat dat het begin vormde van de club – die dan binnenkort zijn vierhonderdjarige bestaan kan vieren. Dat is echter heel erg onwaarschijnlijk. Een stuk waarschijnlijker is dat ergens in de jaren zestig een groep vrienden een go-clubje hebben gevormd. En omdat ze de enige waren in Utrecht, waren ze soort van automatisch de Utrechtse Go-club. Wie deze mythische grondleggers waren, valt niet meer te achterhalen, vooral omdat er in het begin vrijwel niets vaststond of werd bijgehouden.
Aan het begin van de jaren zeventig had de club hooguit tien leden en was het nog puur een mannengebeuren. Er werd gespeeld in een ruimte onderin de IBB studentenflat. Het eigen spelmateriaal, gekocht bij de Nederlandse GoBond, lag daar ook.
Er was contact met goclubs in Amsterdam, Leiden en Nijmegen. Leiden kwam een keer op bezoek, maar bleek veel te sterk. De tijd schreed echter voort, het niveau nam toe en er verschenen vrouwen op de club. Het zou echter nog een tijd duren voordat er iets formeel geregeld was, zoals een bestuur en statuten en dergelijke. Daardoor verviel de club nog geregeld in fasen waarin er nauwelijks activiteit was tot een inspirerende leidersfiguur de boel weer uit het slop trok. Helaas is ook de herinnering aan deze helden en heldinnen van weleer vergaan in de nacht der tijden. In de loop van de jaren tachtig werd alles strakker geregeld en begon de Go-Club Utrecht een serieuze factor te worden binnen de Nederlandse go-scene.